Wil en Mathé op stap 

Ons tweede deel van de zomervakantie van 2012.

Dit keer twee weken in de Eifel en langs de Moesel.

7- 8.9.2012

Wij rijden s’ avonds eerst naar de ons bekende gedoog camperplaats bij de Lakerplas in Aldeneik, België.

De volgende ochtend weer op pad met als eindbestemming Trier. We maken de fout om toch via Maastricht te rijden. Resultaat dikke file van 2 uur. Is dat het begin van onze korte vakantie. Ook slim bedacht was het opzoeken  en rijden naar de Rewe supermarkt in Prüm. Daar was een wegomleiding, dus we zaten niet zoals gepland weer snel op de autobahn. Uiteindelijk dus pas om 17.00 op de camperplaats in Trier.  Een grote, eigenlijk wel massale camperplaats met wel een mooi betaalsysteem. Een pas waar je geld  op zet. Hiermee kun je ook litertje water halen, maar ook bij vertrek mee afrekenen.

‘ s avonds genieten we  van het mooie avondlicht in Trier.  Lopen langs een super donker pad langs de Moesel weer terug naar de camperplaats. Hadden best wel een zaklantaarn mee kunnen nemen.

9.9. 2012

Fietsen langs de Moesel is ons doel, eerst maar rechts vandaag.

Dus richting Luxemburg. Het is zaterdag een mooie warme dag. Er zijn al wijnfeesten in een dorp. We rijden er omheen. De ene keer fietsen we pal langs de Moesel, de andere keer rijden we weer op straat met druk verkeer. Lekker zitten op een terras is er aan de luxemburgse kant niet bij helaas. Kennen we nog wel van juni. Was er ook zo weinig vertier in de dorpen in Luxemburg. Na ca. 20 km. gaan we de brug over, zien een hotel en jawel een bezet duits terras. De overkant is nl.  weer duitsland. Daar nemen we een dankbaar gebruik van. Na ca. 40 km. zit ons fietsrondje erop. Lekker relaxed maar het oog wil ook wel wat, weinig verkeer op het water en er rondom heen.

Wel deze mooie villa annex hotel met paardenmanege.

10.9.2012

Nog steeds Trier. We fietsen vandaag linksom. 

Is het geld op, terwijl er zo veel toeristen komen. De fietspaden zijn niet erg goed onderhouden en zien er best wel verwaarloosd uit. Wat zijn we toch verwend in nederland. We kunnen wel lekker op een terras zitten bij een mooie camperplaats annex camping, haventje.

De heilige St. Petrus wenst ons al het goede op weg naar....

Aan het eind van onze fietsrit eten we onze lunch op een bankje in het park van Trier. We kijken vervolgens rond in het prachtige Trier.

11.9.2012

Vandaag naar de volgende camperplek in Wehlen.

Onderweg hebben we een prachtige panorama route.

Het weer wordt wat minder. Bij aankomst op de plek is er werkelijk waar nog maar net een plekje vrij. We schuiven er maar snel in. Later blijkt bij ons rondje fiets dat op nog geen 10 km. verderop er ook een prachtige ruime plek is. Het is dinsdag, de wijnfeesten in dit dorp beginnen pas op vrijdag, maar waarom is het nu al zo ontzettend druk?? Geen idee. Zo groot en bijzonder is het dorp nu ook weer niet. Kleine supermarkt.  We gaan weer voor een rondje fietsen en krijgen ook nog een beetje regen cadeau. De route onderweg met de mooie panorama vergezichten was mooier dan ons rondje fietsen vinden we. Om nog een dag te staan op deze drukke camperplaats kan ons niet bekoren.

Op weg naar een camperplaats met wijnproeven. Lijkt ons wel wat , hoort bij de Moesel toch?? We zoeken er een uit. Onderweg stoppen we bij het bekende Bernkastel-Kues. Weliswaar heel toeristisch maar wel een echt moeseldorp met alles erop en eraan.

We vinden nog een winkeltje met wel hele speciale snuisterijen.

Tenslotte niks wijnproeven, de camperplek is tjokkevol.

Stuk terug uiteindelijk op een camperplek gestaan bij een openlucht zwembad. Hartstikke stil met 1 caravan en twee campers. Nog stukkie omgewandeld, maar weinig te beleven in Alf.

13.9.2012

Weg van de Moesel, we gaan de Eifel opzoeken.

Van Alf rijden we langs Bad Bertrich. Een Kurort?? We gaan het bekijken. Het is mieserig weer, eigenlijk een dag voor een lekker dagje kuren toch?? Bad Bertrich heeft een thermen en tja dat is inderdaad verleidelijk. Na vragen bij de VVV of we op de parkeerplaats kunnen blijven staan, krijgen we na betaling van slechts 5 euro een grote gele bon waarop staat dat wij er als gasten 24 uur mogen parkeren. Een camperplaats?? Er staat wel een bord dat je er met de camper mag parkeren, maar naar nu blijkt mag je er ook overnachten. Toppie.

We badderen er heerlijk en s’avonds lusten we wel een echt heuse Schnitzel. En dat kan want er is een speciaal Schnitzelrestaurant.

Bad Bertrich is ook bekend om de minerale drinkwater bron, glauber’s salt spring. ‘s morgen, s’ middag en s’ avonds kun je er water tappen gratis en vers van de bron. Het water is zeer heilzaam en het zou laxerend moeten werken. Ik heb de volgende ochtend een fles getapt. Het is even wennen, want het is een zeer speciale smaak.

14.9.2012

Een week is al weer bijna voorbij. We zitten in de vulkaaneifel en gaan nu naar de echte vulkaan bij Gillenfeld.  Naar het Feriendorf Pulvermaar direkt aan de duitse vulkaanstraat. Camping auf dem Vulkan! Het is maar een klein stukje van Bad Bertrich naar de vulkaan. We zijn er al voor de middag. Lunch en we gaan er op uit. Op zoek naar het Strohner Märchen. Met hulp van de EU is in het plaatsje Strohn een project opgezet. Je kunt er tijdens een rondwandeling alles te weten komen over de geschiedenis van de vulkaaneifel en de lavabombe.  Mooie wandeling en ook zeer interessant. In het plaatsje zelf is er ook het Vulkanhaus, een museum die een bezoek de moeite waard is. Ernaast wordt zelfs een kop koffie/thee geschonken.

Op de terugweg lopen we rondom het kratermeer. Deze is direct grenzend aan de camperplek. Erg bijzonder. Het water is er kraakhelder. Er wordt ook in gezwommen. Er is ook een heus , weliswaar klein open lucht zwembad.

15.9.2012

De wohnmobilhafen van de Pulvermaar was errrg rustig. We stonden er maar met twee campers. Besluiten dan ook maar om weer verder te trekken vandaag. Onze keus valt op Nettersheim.

De camperplek is grenzend aan een natuurpark. Het dorp ligt nl. in de kalkeifel, het bloemrijkste deel van de Hohen Vennen-Eifel.

Het is een druk bezochte camperplek met zelfs ook broodjes service. Echt een aanrader om nog eens terug te keren voor een wandeling of fietstocht.  Hier voelen we ons helemaal in ons element.

We kunnen gezellig aanhaken bij ons overburen.  Deze dag komt er niet veel meer van om op stap te gaan.

16.9.2012

We gaan een rondje fietsen. En dat wordt ook een bijzonder mooi maar wel pittig rondje.  De Eifel bevalt ons heel erg om te fietsen en te wandelen. Maar, het verrast ook. Nooit gedacht dat het hier toch behoorlijk stijgen kan. De heuvels hier hebben ons verrast. Zeker toen we niet helemaal meer zeker waren van de juiste richting.  We volgen als het kan natuurlijk de fietspaden. Dat heeft wel als gevolg dat je dan makkelijk van de gekozen route afwijkt. We kozen op een gegeven moment voor een fietsroute door het bos. Dat hebben we geweten. Dat was zeer zeker een mountain bike route en niet geschikt voor onze fietsen. Maar tja eenmaal gekozen dan maar verder lopen. Ja fietsen was er echt niet meer bij. Kom je het bos uit op de Dreiborner Hoogvlakte een soort heide gebied en dan denk je nou fietsen.. Vergeet het maar toch nog weer een stuk lopen. Op een gegeven moment zagen we de koppen van windmolens, spotten een roofvogel op een bewegwijzeringsbord.

En toen, hehe, eindelijk asfalt.  Vervolgens kwam het ons weer enigszins bekend voor. Maar is het nu links of rechts naar Nettersheim?? De man op de driewieler zei links en vroeg ook nog of wij wel elektrisch fietsten?? Nee, nou dan maar veel geluk?? Geluk waar heeft ie het over. Daar kwamen we wel achter. Om 19.00 uur weer terug bij de camperplek in Nettersheim. Maar eerlijk is eerlijk wel heel bijzondere dingen gespot. Die Dreiborner hoogvlakte doen we nog is een keer over te voet. Is wel heel mooi..

En de camperplek in Gemünd is ook mooi. Daar gaan we mogen naar toe. Ook daar werden we getipt over Vogelsang.

Gemünd is dus onze volgende stop om Vogelsang te bezoeken. Vogelsang is nog maar sinds 2009 ontsloten en te bezoeken. Ook het park er om heen. In Gemünd is er een bezoekerscentrum vlakbij de camperplaats. De plaats heeft binnen handbereik alles. Centrum met supermarkt, restaurants en aardige winkeltjes. Ook weer een Kurort, maar geen thermen. Alles op afspraak. Vogelsang is een verhaal apart. Ooit door Hitler opgericht om zijn elite troepen op te leiden. Na die tijd is het nog een tijd door de belgen en de Navo gebruikt.

De camperplek is mooi en wordt druk bezocht. Als wij er komen zijn er wel diverse lege plekken. Eer is ook een zgn. Platzwart met een tuinhuisje. Hij is nu aan de Moesel, op vakantie met de camper. Dochter neemt de honneurs waar. Zoals je wel meer ziet in de Eifel, is het hier ook weer apart inzamelen voor vuilnis. Aan de rand van de camperplaats is een bosrand die schuin omhoog loopt. Daar is een wandelpad. Het verhaal gaat, dat de Platzwart s’ avonds nog wel eens een wandeling wil maken. Daarboven heeft hij een goed overzicht over de campers en kan dan goed beoordelen of er geen onregelmatigheden plaatsvinden....

We besluiten om te voet naar Vogelsang te gaan.  Liijkt ons slimmer dan met de fiets. Na de nieuwe mooie brug naar Vogelsang is er een steigingspercentage te verwachten van 14%. Nou als je dan toch lopen moet, dan kunnen we het net zo goed helemaal doen. We besluiten om dan ook maar over het wandelpad te gaan en niet over het fietspad. Het is ontzettend rustig, komen weinig wandelaars tegen. Het stijgt licht. Het fietspad langs het dal is eigenlijk veel mooier voor het oog. De ontzettend mooie kleuren langs de bijna droogliggende rivier. Maar goed dat zien we op de terugweg wel, dan gaan we wel over het fietspad terug.

Het complex bereiken we uiteindelijk na 2 1/2 uur. Er wordt met hulp van de EU nog druk gewerkt. Het bezoekerscentrum en de filmzaal is klaar. Het lijkt allemaal veel op een kazerne, kazerne dorp zou je kunnen zeggen met alles erop en eraan. De filmzaal is uniek, ook  qua akoestiek zo schijnt het. Er worden nog wel optredens gedaan.

Een wedstrijdbad is er ook, uniek in de omgeving en nog steeds voor deze tijd. Een bus met belgen is er op bezoek. We spreken een belg in het bezoekerscentrum. Hij denkt met weemoed terug aan zijn tijd hier. Vooral ook de omstandigheden voor verblijf met vele ontberingen. Maar toch ook wel weer de samenhorigheid.

Gemünd is zeker een camperplaats om nog eens te bezoeken. Het zal misschien in het zomerseizoen niet meevallen om op vrijdagavond laat een plek te kunnen bemachtigen. Maar tja er zijn meer camperplaatsen in de buurt. We zullen dan ook gebruik maken van een wandeling met een ranger op zondag vanaf Vogelsang. Lijkt ons best interessant. We hebben lang nog niet alles gezien.

Van Gemünd naar Rurberg. Voor Rurberg, lunchen we bij een begraafplaats voor Russen. Prachtig onderhouden met een mooi gebouw. Op deze plek zijn nog niet zo lang geleden diverse graven bijeen gebracht. Indrukwekkend. Rurberg is een prachtige plek aan o.a. de Rursee. Het plaatsje is klein, bij de plaatselijke Kiosk is wel wat etenswaar te koop, zoals brood. Een bakker is er niet. We staan er met een paar Van Gemünd naar Rurberg. Voor Rurberg, lunchen we bij een begraafplaats voor Russen. Prachtig onderhouden met een mooi gebouw. Op deze plek zijn nog niet zo lang geleden diverse graven bijeen gebracht. Indrukwekkend. Rurberg is een prachtige plek aan o.a. de Rursee. Het plaatsje is klein, bij de plaatselijke Kiosk is wel wat etenswaar te koop, zoals brood. Een bakker is er niet. We staan er met een paar belgen. Het is er niet druk.  

We willen wandelen, van een camperaar krijgen we de tip om deels de boot te nemen over het meer. Dat doen we. We zijn op tijd bij de boot en varen in 45 minuten naar de Schwammenauel Staudamm.  

Lopen dan vervolgens langs het meer weer terug naar Rurberg. Prachtige wandeling met af en toe mooie doorkijkjes over het recreatieve meer. Er schijnen hier veel nederlanders te komen.

Eind van een heerlijke september vakantie in de met name prachtige Eifel.

Eifel, we komen terug!

Vrijdag 10 augustus heeft Wil een afspraak met twee van haar zussen om de Floriade te bezoeken in Venlo. Mathe komt s’avonds met de camper naar camperplaats Kompas in Grubbenvorst om vandaar uit het Rozenfestival te bezoeken in Lottum. Hier komen 75% van de rozen in Nederland vandaan.

De camperplaats is helemaal vol. We kunnen er nog net bij. Het is er trouwens een komen en gaan van campers. Of voor een bezoek aan de Floriade of aan het rozenfestival.

Zaterdags gaan we de rozenroute fietsen. Een mooi maar erg druk rondje. Bij het pontje van Lottum drinken we rozenthee bij het Theehuis. We zien de tenten al staan en het is een enorme drukte.

We bezoeken het festival nog niet, morgen maar. Dan hebben we de tijd aan ons zelf tenslotte. Dan ook is het weer lastig lang lopen op de fietsschoenen. We gaan door naar het pontje van Grubbenvorst en genieten daar nog een tijdje van het uitzicht met ons meegenomen fruit. Het is vijf uur geweest als we weer terugkeren. Op de camperplaats is het nog steeds bomvol. Kwamen we vrijdag Koos uit Purmerend tegen. Zaterdagavond komt opeens Aris Kuiper oud voorzitter van de NKC uit NH gedag zeggen.  Zo zie je maar weer.

Zondagochtend stappen we op de fiets voor het rozenfestival. We hebben afgesproken met Willy en Tiny. Ze staan op een stuk weiland met de NKC. Het dorp is helemaal afgesloten. Via een omweg vinden we ze. Koffie en ouwe koeien uit de sloot en we vertrekken lopend naar het dorp. Wat is het er druk, maar wat is het er ook mooi met al die rozen. De kerk moet je inderdaad niet overslaan! Zo wil ik trouwen.... zou je zeggen. Heel erg de moeite waard En wat een werk. Eens in de twee jaar vindt het Rozenfestival plaats. Ik kan het mij voorstellen, dat het niet elk jaar is.

Weekendje België, via de nieuwsbrief van Nocterra, de belgische camperplaats organisatie, kwamen op het idee. Leopoldsburg is ooit door Koning Leopold van België opgericht. Een echte garnizoensplaats. De camperplaats is niet meer in gebruik. De laatste gebruikers waren paintballers. Door een niet noemenswaardig ongelukje is het paintballen stopgezet. Julien is een van de groep vrijwilligers die hier actief zijn. We worden welkom geheten en ontvangen een tas met informatie over de stad en haar omgeving.

Zaterdag gaan we een rondje fietsen langs  de knooppunten. Ze worden goed aangegeven. Benedenlangs is het toch niet zo’n  bar interessante fietstocht. ‘s ochtends wel de grote markt bezocht. Best wel groot voor deze plaats. Gelijk ook maar gereserveerd bij restaurant Royal. Een etentje voor mijn verjaardag van a.s. dinsdag 24 juli. We reserveren voor 19.00 uur en het loopt wat uit. Dat heet. Het wordt zelfs 20.30. Er is een mosselfestijn en het is er druk. Ik  bestel de aangerade steppengras en varkenswangetjes. De honger is helaas niet zo groot meer door het latere tijdstip. Echter het is super, voortreffelijk. De varkenswangetjes vooral zijn super mals. Het is net stoofvlees en lijkt allerminst op varkensvlees.

Zondag weer een rondje fietsen nu bovenlangs. Dat blijkt veel beter. Veel meer over echte fietspaden en de natuur is ook mooier. Terug naar huis rijden we vanuit Leopoldsburg nog langs een camperplaats bij de haven. Goh, die ziet er veel gezelliger uit. Er staan ook veel meer campers dan bij de kazerne. Mmm, nou ja wij hadden wel voorzieningen. Zo te lezen zijn die daar niet. 

Klik hier voor de foto’s van dit weekend.

Vrijdagavond 15 juni komen we laat aan in Brueggen.

Dikke pech, de camperplaats staat sjokkie vol. Vol vertrouwen waren we notabene ook nog door de slagboom heen gereden. Plek is ons bekend en zeker niet ruim. Kletsnat geef ik niet zichtbare aanwijzingen, door de spiegels is dit weer niks te zien. Een klap op de camper helpt wel. Stukkie voor en achteruit en we gaan weer door de slagboom heen. We wilden de volgende ochtend bij de Rewe supermarkt boodschappen doen. Geen zin meer om verder te kijken naar een andere camperplaats om half elf s’avonds. We blijven daar maar staan op het parkeerterrein. Dat hebben we wel geweten. Om vier uur s’ochtends was er al vrachtverkeer. En tuurlijk daarna ook. Dus, 1e vakantiedag was niet gelijk lekker slapen, all in the game!

Na de boodschappen zaterdagochtend 16 juni vervolgen we onze route naar Troisvierges. De eerste bestemming van ons rondje Luxemburg. het is nog steeds bijzonder nat. Mmm, wat gaat dat worden. We willen niet rond lunchtijd aankomen en haasten ons dus niet. Lunchen onderweg. Vlak voor Troisvierges zien we een uitnodiging op een groot bord voor een bezoek aan een groot nieuwe winkelcentrum in Massen. Het regent toch, dus dat lijkt ons we wat. 40 Galleries etc. Inderdaad een mooi centrum. Het is nog niet helemaal af. Leuke winkeltjes, van alles wat. Zeer luxe supermarkt ook nog met een verse vis afdeling. Al met al zeer zeker de moeite waard voor een bezoek.

De camping Walensbongert wordt beheerd door nederlanders. Is eigendom van de Luxemburgse VVV. Troisvierges is niet echt groot. Wij horen bij de receptie, dat het noorden van Luxemburg eigenlijk niet meetelt. Een onderschoven kindje. Vooral ook te zien en te merken aan de infrastructuur. De financiën van de overheid worden hier niet afdoende besteed. De dochter vertelde ons haar ervaringen. Zij gaat elke dag met de trein en bus naar school in Luxemburg stad, anderhalf uur enkele reistijd. Pfff.

Op zondagochtend horen wij krakende geluiden in de camper. Teken dat het zonnetje aan de hemel staan en de camper kietelt. Heel fijn... We besluiten voor een wandeling van 12 km. We lopen over mooie en stille bospaden en aardige heuvels. Bij het klooster van Cinqfontaines is een memorial van Auschwitz. Hier werden in januari 1942 joden op transport gesteld. Het is niet voor te stellen. Later lopen we ook nog een heel stuk over een vluchtweg. Veel luxemburgers werden te werk gesteld, een aantal wisten hieraan te ontkomen door te vluchten naar België.

Het valt ons op dat men hier in deze omgeving heel druk bezig is met het opzetten van veel windmolens. Zo heel anders dan zo’n twintig jaar geleden toen we de ardennen veelvuldig bezochten. Windmolens die de horizon sieren naast het mooie groen van de dennebossen en heuvels. Mooi?? In heel luxemburg is men grotendeels van electriciteit afhankelijk. Natuurlijk ook door de stuwmeren die er al veel zijn. Met de windmolens willen ze eigenlijk geheel   onafhankelijk zijn van energie van elders.

Klik hier voor de fotopagina van Troisvierges.